Բակունցի Միրհավ պատմվածքը երկու մանկության ընկերների Դիլան Դայու ու Սոնայի դժբախտ սիրո մասին է։Նրանք սիրահարված էին իրար փոքր տարիքից,սակայն նրանց բախտ չի վիճակվում միասին լինել,քանի որ Սոնան ամուսնանում է իրենց հարուստ հարևանի հետ։Սակայն զգացմունքները ամենևին չեն սառում,և Սոնան դավաճանում է իր ամուսնուն սիրելիի հետ․․․Այն ժամանակ երբ գրելվել է այս ստեղծագործությունը մարդիկ ունեին այլ մտածելակերպ ու ախշարհայացք։Այն ժամանակ մարդիկ այս քայլը ոչ մի կերպ չէին արդարացնի,և իսկապես ցանկացած մարդ պիտի պատասխանատվություն կրի իր ընտանիքի համար,սակայն Սոնային մեղադրել ես չեմ կարող։Ես ինքս չգիտեմ ,թե ինչպես կպահեի ինձ այդ իրավիճակում,չէ որ դա ոչ թե աղջկա սրտի ,այլն ծնողների որոշումներ։ Սրտին դեմ գնալը հեշտ չէ, հեշտ չէ ապրել մի մարդու հետ,ու մտածել այլ մարդու մասին,հասկանալ, որ դուք երբեք չեք կարող միաին լինել։Պատմության ողջ ողբերգությունը միայն չստացված սերը չէր ,այլ այն որ Սոնան մահանում է ծննդաբերության ժամանակ։Ակսել Բակունցը Սոնային համեմատում է մի գեղեցիկ թռչնի՝միրհավի հետ,քանի որ երբ մի անգամ Դիլան Դային Գնացել էր միրհավ որսալու ,նա տեսնում է մի միրհավի ,
Վերլուծություն
նշան բռնում և կրակում: Թռչունը վայր է ընկնում և երբ Դիլանը արդեն իր որսի մոտ էր, մոտենում է անտառապահը, զայրանում և զարկում տղայի ուսին: Երբ Դիլանը ուշքի է գալիս Միրհավը փախչել էր՝ իր հետևից թողնելով երկու փետուր: Եվ ինչպես Սոնան գնաց իր հետևից թողնելով միայն հիշողություններ, այնպես էլ միրհավ թռչեց հեռացավ, թողնելով երկու փետուր: